Urodzona 30 kwietnia 1929 roku w Krakowie, gimnastyczka, trener i sędzia, reprezentantka Sokoła, Ogniwa, a następnie WKS Wawel.

Karierę gimnastyczną rozpoczęła, jak na tę dyscyplinę dość późno, bo w wieku siedemnastu lat. Trenowała w Sokole pod okiem Janiny Skirlińskiej, wybitnej polskiej gimnastyczki i uczestniczki Igrzysk Olimpijskich w Berlinie. Już po trzech latach treningu wywalczyła mistrzostwo Polski w ćwiczeniach na równoważni, a rok później podczas mistrzostw świata w Bazylei zajęła 5. miejsce drużynowo w wieloboju oraz 11. indywidualnie.

W poszukiwaniu lepszych warunków treningowych w 1951 roku przeniosła się do Wawelu. Uczestniczyła w Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, gdzie w czwórboju drużynowym zajęła 8. miejsce. Z powodu kontuzji kolana doznanej na jednym z ostatnich treningów nie pojechała na kolejne igrzyska do Melbourne.

Po odejściu z czynnego sportu została trenerem w Wawelu, a później w Wiśle.