Urodzony 5 listopada 1931 roku w Chropaczowie na Śląsku, absolwent zasadniczej szkoły górniczej, specjalista w pływackim stylu dowolnym, później popularny szkoleniowiec i instruktor. Pseudonim „Gandhi” najprawdopodobniej uzyskał przez nieprzeciętną młodzieńczą chudość.

Był najlepszym polskim pływakiem w stylu dowolnym lat pięćdziesiątych, mistrzem i rekordzistą kraju (od 200 do 1500 m), olimpijczykiem z Helsinek (1952). Reprezentant Polonii Bytom (1945–1959) i na czas służby wojskowej OWKS Kraków (1951–1953), wychowanek trenera Jerzego Królika.

Półfinalista Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach (1952), finalista mistrzostw Europy w 1954 roku, dwukrotny złoty medalista międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie (1955) na 400 i 1500 metrów stylem dowolnym. Dziewiętnastokrotny mistrz Polski, dwudziestosześciokrotny rekordzista Polski (basen 25 m), trzykrotny rekordzista Polski (basen 50 m). Jako pierwszy Polak pokonał dystans 400 metrów w czasie poniżej pięciu minut.

Poza pływaniem grał jeszcze w piłkę wodną – wywalczył mistrzostwo i wicemistrzostwo Polski z Wawelem i trzykrotne z Polonią Bytom.

Po zakończeniu kariery wyjechał do RFN, gdzie przekazywał swe nieprzeciętne umiejętności tamtejszej młodzieży. Do Polski już nie wrócił. Zmarł 10 listopada 1987 roku w Bergisch Gladbach w Nadrenii Północnej-Westfalii.