Urodzona 6 października 1931 roku w Krakowie. Ukończyła Liceum Administracyjne w Krakowie, pracowała jako urzędniczka. Była zawodniczką klubów: HKS Kraków (1947–1948), Kolejarz Kraków (1949–1954), Wawel Kraków (1956–1961) i Gwardia Warszawa (1962–1968).

Specjalizowała się w pchnięciu kulą, ale znaczące sukcesy odnosiła również w rzucie dyskiem i rzucie oszczepem.

Startowała na Igrzyskach Olimpijskich w 1960 roku w Rzymie, gdzie zajęła 10. miejsce w finale pchnięcia kulą. Na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1951 roku w Berlinie zajęła 5. miejsce w rzucie oszczepem i 6. miejsca w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem, a na Międzynarodowych Igrzyskach Sportowej Młodzieży w 1957 roku w Moskwie – 7. miejsce w pchnięciu kulą.

Była siedmiokrotną mistrzynią Polski w pchnięciu kulą, w rzucie dyskiem oraz w rzucie oszczepem w 1951 roku. Siedem razy zdobyła wicemistrzostwo Polski w pchnięciu kulą oraz w rzucie dyskiem w 1949 i 1951 roku. Była również halową mistrzynią Polski w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem w 1954 roku. Ośmiokrotnie poprawiała rekord Polski w pchnięciu kulą do wyniku 15,44 m (16 czerwca 1963 roku w Bydgoszczy). W latach 1949–1963 wystartowała w trzydziestu dwóch meczach reprezentacji Polski (czterdzieści trzy starty), odnosząc dziesięć zwycięstw indywidualnych.