Urodzona 23 grudnia 1921 roku w Krakowie, gimnastyczka, trenerka, sędzia gimnastyki i działaczka. Była czołową przedstawicielką sportu kobiecego, symbolem złotej ery gimnastyki sportowej i odrodzenia polskiego sportu po II wojnie światowej.
Dwudziestosześciokrotna mistrzyni Polski, czterokrotna mistrzyni świata z Bazylei (1950), trzykrotna brązowa medalistka mistrzostw świata (Bazylea 1950, Rzym 1954). Dwukrotna olimpijka (Helsinki 1952, Melbourne 1956), brązowa medalistka olimpijska z Melbourne (1956), gdzie zdobyła również 4. miejsce drużynowo.
Należała do klubów: Sokół Kraków (1934–1939 i 1945–1946), Korona Kraków (1946–1954), Wawel Kraków (1954–1975). Jej trenerami byli: Celek Kozioł, Tadeusz Daniel i Urszula Stępińska. Karierę sportową rozpoczęła w 1934 roku w krakowskim Sokole. Już w 1937 roku na ogólnopolskim Zlocie Sokolstwa we Lwowie zajęła 3. miejsce w dziesięcioboju (połączenie ćwiczeń gimnastycznych z lekką atletyką). Szybko rozwijającą się karierę sportową Heleny na sześć lat przerwała niemiecka okupacja.
15 lipca 1950 roku, w wieku dwudziestu dziewięciu lat zdobyła na mistrzostwach świata w Bazylei cztery złote medale – w wieloboju, skoku przez konia, ćwiczeniach na równoważni, ćwiczeniach wolnych oraz brąz w ćwiczeniach na poręczach. Ten wynik okazał się już nieosiągalny dla przyszłych pokoleń polskich gimnastyczek, a i wtedy był równie niespodziewany i spektakularny. Kiedy sześć lat później zdobyła wraz z koleżankami w Melbourne brązowy medal olimpijski jej sportowa wielkość i klasa zostały potwierdzone.
Trenerka w kraju (klubowa, kadry narodowej i kadry olimpijskiej w latach 1960, 1964, 1972) i za granicą, szczególnie w USA (Sokolstwo Polskie), gdzie pomagała w rozwoju polonijnej gimnastyki w Chicago, Milwaukee, Toledo, Cleveland, Detroit. Oddana swojej dyscyplinie działaczka społeczna i sędzia klasy międzynarodowej.
Najlepszy sportowiec Polski w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” w 1950 roku. Zasłużona Mistrzyni Sportu, Zasłużona Działaczka Kultury Fizycznej, odznaczona m. in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Złotym Krzyżem Zasługi, Sztandarem Pracy II klasy i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2004 roku została wpisana do International Gymnastics Hall of Fame (Międzynarodowa Galeria Sław Gimnastyki). 30 maja 2014 roku została patronem Niepublicznej Szkoły Podstawowej i Przedszkola „Olimpijczyk” w Gdańsku.
Zmarła 2 września 2014 roku w Krakowie. Została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.