W latach trzydziestych w sekcji hokejowej Wawelu grali głównie uczniowie szkół średnich, a dziś niezwykle trudno znaleźć jakiekolwiek informacje o ich osiągnięciach. Wiadomo, że w 1930 roku kierownikiem sekcji był mjr Witold Rosołowski, a pierwszą wzmianką o działalności sekcji, do której udało się dotrzeć, jest notatka prasowa z 1929 roku o meczu Wawelu w Pucharze Związkowym, w którym przegrał z Makkabi 10 : 1. W 1930 roku ze względu na zwiększającą się w Krakowie liczbę drużyn utworzono dwie grupy: klasę A, w której grały Cracovia, Makkabi, Sokół i Wisła oraz klasę B, do której zaliczono ich rezerwy i nowo powstałe drużyny, m.in. Wawelu. Jednymi z pierwszych meczy w mistrzostwach klasy B (sezon 1931/32), jakie rozegrał Wawel były spotkania z Legią, z których pierwsze wygrała Legia, a drugie Wawel. W sezonie 1934/35 Wawel został dokooptowany do klasy A, aby zapewnić odpowiednią liczbę klubów w tej grupie. Rok 1937 nie był zbyt udany dla Klubu i rozpoczął się od trzech kolejnych porażek w mistrzostwach Krakowa z Makkabi 2 : 1 (honorową bramkę strzelił Marian Ryś), Sokołem 7 : 2 (bramki strzelił Tadeusz Meglicz) i aż niewiarygodne – 16 : 0 z Cracovią. Jedynym usprawiedliwieniem wojskowych był fakt, że w drużynie Cracovii grało trzech olimpijczyków (Adam Kowalski, Czesław Marchewczyk i Andrzej Wołkowski).

Pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach o mistrzostwo Krakowa Wawel odniósł, pokonując Legię 3 : 2 – bramki dla Wawelu zdobyli Włodzimierz Kopczyński i Bronisław Czajka. W lutym na towarzyskim spotkaniu w Sosnowcu Wawel nieznacznie przegrał z Unią 3 : 2. Jak już wspomniano wcześniej w sekcji grali głównie uczniowie: w bramce Bronisław Czajka i Adam Radwański, w ostatnim okresie również Jan Cieszyński, w obronie Tadeusz Meglicz, Bolesław Eberhardt, w ataku Antoni Targosz, Witold Grzywiński oraz krótko Tadeusz Oszast, Jan Kurkiewicz i Włodzimierz Kopczyński. Jedynym spoza szkolnej paczki był murarz Marian Ryś. Niektóre nazwiska jak Targosz, Eberhardt i Czajka pojawiają także w sprawozdaniach z meczów siatkówki, koszykówki czy szczypiorniaka, co sugeruje, że ówczesny sport nie był nastawiony na specjalizację w ściśle określonych dyscyplinach i dawał zawodnikom szansę na osiągnięcia w różnych dziedzinach.

Kierownikiem sekcji był Józef Koralewicz, z ramienia zarządu klubu hokeistami opiekował się kpt. Jan Rybka, pozostałymi działaczami byli Stanisław Matla, sierż. Jan Kołodziej i Julian Kołaczkowski. Sekcja kontynuowała swoją działalność w latach pięćdziesiątych. Wiadomo, że w 1952 roku Wawel rozegrał kilka spotkań towarzyskich z różnym skutkiem, za to w latach 1952–1953 grał już w Polskiej Lidze Hokejowej, wychodząc z grupy krakowskiej po pokonaniu Włókniarza Kraków i Gwardii Kraków. W tym też czasie na okres służby wojskowej został skierowany do Wawelu Adolf Wróbel. W 1953 roku w ramach Spartakiady Zimowej Okręgu Wojskowego Kraków Wawel w kooperacji z Gwardią Zakopane pokonał OWKS Warszawa 12 : 3.

Oprac. na podst.: Wojskowy Klub Sportowy Wawel 1919-2019: publikacja jubileuszowa. – Kraków, 2019.